بعد از رسیدن قیمت به تارگت اول (TP1) چه کار کنیم؟

راهنمای تصمیم‌گیری حرفه‌ای برای مدیریت سود و ادامه معامله

یکی از مهم‌ترین چالش‌های معامله‌گران، نه نقطه ورود به معامله، بلکه نحوه مدیریت معامله پس از رسیدن به سود اولیه است. بسیاری از تریدرها به‌خوبی می‌دانند کجا وارد بازار شوند، اما زمانی که قیمت به تارگت اول (TP1) می‌رسد، با تردیدهای جدی روبه‌رو می‌شوند.

در این مرحله، تصمیم‌های مختلفی پیش روی معامله‌گر قرار دارد؛ تصمیم‌هایی که می‌توانند سود منطقی را تثبیت کنند یا آن را به فرصتی از دست‌رفته تبدیل نمایند. در این مقاله بررسی می‌کنیم که بعد از رسیدن قیمت به TP1 چه گزینه‌هایی وجود دارد و هر کدام در چه شرایطی بهترین انتخاب هستند.

چرا از تارگت‌های چندمرحله‌ای استفاده می‌کنیم؟

در بسیاری از سیگنال‌ها و استراتژی‌های حرفه‌ای، به‌جای یک هدف قیمتی، از چند تارگت استفاده می‌شود. این ساختار معمولاً به شکل زیر تعریف می‌شود:

• TP1: سود اولیه و منطقی بازار
• TP2: سود بزرگ‌تر در ادامه حرکت قیمت
• TP3: تارگت نهایی در شرایط خاص و ترندهای قدرتمند

هدف از تعیین تارگت‌های چندمرحله‌ای، ایجاد انعطاف‌پذیری در مدیریت معامله است. معامله‌گر می‌تواند متناسب با شرایط بازار، میزان ریسک‌پذیری و نوع حساب معاملاتی، تصمیم بگیرد که چگونه سود خود را مدیریت کند، بدون آنکه مجبور باشد همه معاملات را با یک الگوی ثابت پیش ببرد.

سه سناریوی هوشمندانه بعد از رسیدن قیمت به TP1

۱. خروج کامل از معامله (استراتژی محافظه‌کارانه)

در این روش، پس از رسیدن قیمت به تارگت اول، کل پوزیشن بسته می‌شود و معامله به‌طور کامل پایان می‌یابد.

این رویکرد معمولاً در شرایط زیر منطقی‌تر است:

• بازار نوسانات شدید و غیرقابل‌پیش‌بینی دارد
• ساختار قیمت تضعیف شده یا نشانه‌های برگشت دیده می‌شود
• اخبار اقتصادی مهم در راه است
• معامله‌گر ترجیح می‌دهد سود را قطعی کند

مزیت اصلی این روش، حذف کامل ریسک است. با این حال، معامله‌گر ممکن است ادامه حرکت قیمت و سودهای بالقوه بعدی را از دست بدهد.

۲. بستن بخشی از معامله و ریسک‌فری کردن (استراتژی متعادل)

یکی از محبوب‌ترین و منطقی‌ترین روش‌های مدیریت معامله پس از TP1، بستن بخشی از حجم معامله است که به آن Partial Close گفته می‌شود.

در این سناریو:

• بخشی از حجم معامله، مثلاً ۵۰ درصد، در TP1 بسته می‌شود
• استاپ‌لاس بخش باقی‌مانده به نقطه ورود (Entry) منتقل می‌شود

نتیجه این کار آن است که معامله بدون ریسک ادامه پیدا می‌کند، سود اولیه حفظ شده و در عین حال امکان رسیدن قیمت به تارگت‌های بالاتر نیز وجود دارد. این روش تعادل مناسبی میان حفظ سود و استفاده از فرصت بازار ایجاد می‌کند و برای بسیاری از سبک‌های معاملاتی قابل اجراست.

۳. ادامه معامله تا TP2 با تریلینگ استاپ (استراتژی پیشرفته)

در شرایطی که بازار با قدرت در جهت معامله حرکت می‌کند و نشانه‌های واضحی از وجود روند دیده می‌شود، استفاده از Trailing Stop می‌تواند گزینه مناسبی باشد.

در این روش:

• استاپ‌لاس به‌صورت پله‌ای یا پویا پشت قیمت حرکت داده می‌شود
• معامله‌گر اجازه می‌دهد قیمت تا حد امکان رشد کند
• خروج از معامله زمانی انجام می‌شود که روند واقعاً تضعیف شود

این استراتژی بیشترین پتانسیل سود را دارد، اما نیازمند تجربه، صبر و کنترل احساسات است و بیشتر برای بازارهای ترنددار توصیه می‌شود.

قبل از تصمیم‌گیری بعد از TP1 چه عواملی را بررسی کنیم؟

هیچ استراتژی واحدی وجود ندارد که در همه شرایط بهترین انتخاب باشد. پیش از تصمیم‌گیری، معامله‌گر باید به چند سؤال کلیدی پاسخ دهد:

• آیا بازار در روند واضح قرار دارد یا وارد فاز رنج شده است؟
• آیا خبر اقتصادی مهمی در کوتاه‌مدت منتشر خواهد شد؟
• نوع سیگنال چیست؛ اسکالپ، کوتاه‌مدت یا روزانه؟

به‌عنوان مثال، در معاملات اسکالپ معمولاً خروج در TP1 یا ادامه معامله با حجم بسیار کم منطقی‌تر است. در مقابل، در سیگنال‌های روزانه یا ترندمحور، نگه‌داشتن معامله تا TP2 یا استفاده از تریلینگ استاپ می‌تواند تصمیم حرفه‌ای‌تری باشد.

جمع‌بندی: TP1 پایان معامله نیست

رسیدن قیمت به تارگت اول، پایان مسیر معامله نیست؛ بلکه آغاز مرحله مدیریت حرفه‌ای سود است. در این نقطه، معامله‌گر می‌تواند بسته به شرایط بازار یکی از این تصمیم‌ها را بگیرد:

• خروج کامل از معامله
• بستن بخشی از حجم و ادامه معامله بدون ریسک
• ادامه معامله با تریلینگ استاپ برای حداکثرسازی سود

تصمیم درست همیشه به شرایط بازار، نوع سیگنال و شخصیت معاملاتی معامله‌گر بستگی دارد. تریدر حرفه‌ای کسی نیست که همیشه بیشترین سود را بگیرد، بلکه کسی است که در زمان مناسب، منطقی‌ترین تصمیم را می‌گیرد.